Pierwsze, drugie…zapnij mi obuwie

Pierwsze, drugie… zapnij mi obuwie to mistrzowski kryminał Agaty Christie opowiadający o sprawie śmierci dentysty- pana Morleya w którym autorka posłużyła się rymowanką. Kilka godzin po wizycie słynnego detektywa Herkulesa Poirot u dentysty w gabinecie zostają znalezione zwłoki pana Morleya. Strzał  w głowę jest posądzany przez policjantów jako samobójstwo, jednak Poirot nie wierzy w tą wersje. Nikt nie znalazł motywu dla którego dentysta mógł by się zabić. Jako światowej sławy detektyw Poirot zwraca uwagę na każdy szczegół tak więc zbieranie dowodów rozpoczyna od ubioru klientki pana Morleya z którą miną się wychodząc          od dentysty, a szczególnie do jak to określił „ niegustownych”  butów ze złotymi klamerkami. Kilka dni po śmierci Morleya jego nowy pacjent umiera na skutek przedawkowania leków przeciwbólowych a panna Sainsbury Seale którą Poirot spotkał u dentysty znika bez śladu. Policja uznaje że Morley popełnił samobójstwo gdyż przez przypadek wstrzyknął pacjentowi śmiertelną dawkę znieczulenia i zamyka sprawę. Poirot jednak nadal nie wierzy  iż to było samobójstwo ani w to że lekarz popełnił tak  znaczną pomyłkę. Niedługo potem policja znajduję ciało panny Seale ze zmasakrowaną twarzą. W sprawę włącza się też Alistair Blunt słynny bankier i polityk. Poirot zaczyna siię zbliżać do rozwiązanie zagadki tajemniczych morderstw… Na rozwiązanie tej sprawy nie wpadł by nikt inny niż światowej sławy detektyw Herkules Poirot

Dlaczego nie Evans to kryminał Agaty Christie opowiadający o tajemniczym wypadku Alana Carstairsa. Podczas gry w golfa najmłodszy syn pastora nie trafia do dołka i wybija piłeczkę bardzo daleko. Podczas poszukiwań Bobby Jones natrafia na umierającego mężczyznę który spadł z urwiska. W czasie kiedy chłopak siedzi przy umierającym doktor który prowadził z nim rozgrywki biegnie po pomoc. Niestety mężczyzna umiera wypowiedziawszy trzy słowa: „Dlaczego nie Evans?”. Bobby z czystej ciekawości sprawdza zawartość  kieszeni nieboszczyka  i natyka się na fotografie pięknej dziewczyny. Chłopak pośpiesznie chowa ją z powrotem by nie posądzone go o kradzież. By zidentyfikować zmarłego w gazetach rozmieszczono zdjęcie kobiety które znaleziono przy nieboszczyku, nie jest jednak ono tym które zobaczył Bobby. Niedługo okazuje się że zmarły nazywał się Alex Pritchard. Do parafii Jonesów przyjeżdżają krewni Pritcharda wypytując Bobbiego czy miał jakieś ostatnie słowa. Chłopak już dawno zapomniał                 o tajemniczych słowach które usłyszał tego feralnego dnia, jednak gdy po wyjeździe rodziny zmarłego przypomina sobie o nich i zaczynają dręczyć go wyrzuty sumienia.  Z drugiej strony krewni Pritcharda- państwo Caymanowie w ogóle nie przypominają człowieka jakim był zmarły. Według Bobbiego wyglądał on  na inteligentną, dużo podróżującą osobę którą coś dręczyło natomiast Caymanowie byli niedbali i aroganccy. Po długim namyśle chłopak przekazuje im ostatnie słowa. Nie długo potem ktoś próbuje go zabić. Razem ze swoją przyjaciółką lady Frances Derwent Bobby odkrywa że Alex Pritchard to tak naprawdę Alan Carstairs a rzekomy upadek z urwiska nie był przypedkiem… Książka jest naprawdę warta polecenia. Jak w prawie każdym kryminale Christie zakończenie jest bardzo niezwykłe.

Astrid Vollenbruch "Jednorożec - Przez most we mgle"

Dzisiaj dla odmiany list a nie zwykła recenzja

Warszawa, 17 listopada 2013 r.

Kochana Jadziu,

     

      chciałabym opowiedzieć Ci o książce którą niedawno przeczytałam. Myślę że mogłaby Ci się spodobać.

      Książka nosi tytuł „Jednorożec – przez most we mgle“. Napisała ją Astrid Vollenbruch. Głównymi bohaterkami są dwie przyjaciółki – Julka i Olka. Obie kochają konie, jednak Julka stwierdza że nie jest to jej największa pasja.

Posłuchaj, jak zaczyna się ta historia. Julka zostawia przyjaciółkę i zamiast jak zawsze pojechać z nią do stajni, idzie na basen. To nie powstrzymuje Olki przed wizytą u jej ukochanych koni. Jednak w stajni, dziewczyna nie zastaje żywej duszy. Widzi tylko małego, brzydkiego i szarego kucyka, który szybko ucieka. Kilka dni później Olka znowu go widzi. Tym razem przeobraża się on w postać nie z tej ziemi. I zabiera ją na drugą stronę mgły. Zaciekawiłam Cię?

Myślę że powinnaś przeczytać tą książkę. Jest bardzo interesująca i inna niż te, które do tej pory czytałam. Niezwykły świat wymyślony prze autorkę naprawdę przykuwa uwagę.

Wydaje się, że książka o jednorożcach jest dla małych dzieci, ale to nieprawda, wciąga nawet takie osoby jak my.

      Co u ciebie słychać? Jedziesz do Wilgi na zimowisko? Może umówimy się w tę sobotę na jazdę?

Twoja przyjaciółka

Mery

Nele Neuhaus "Elena - Wygrać z losem"

Znowu złamana ręka!!! Konie oczywiście odpadają… Ale to nie zmienia faktu, że mogę czytać książki J.

            Książka Nele Neuhaus „Elena – wygrać z losem” opowiada historię niemieckiej dziewczyny, której rodzice posiadają stadninę a dodatkowo ojciec i brat są światowej sławy skoczkami. Tytułowa bohaterka Elena 3 lata temu uratowała swojego źrebaka Fritziego, który uległ wypadkowi samochodowemu. Jej ojciec chciał spisać źrebaka na straty, lecz ona nie pozwoliła na to.

            Kiedy Fritzi dorósł Elena zaczęła go trenować. Choć w stajni uważany był za nieużyteczną kobyłę, okazał się naprawdę dobrym skoczkiem. Jednak dziewczyna nie mogła go trenować regularnie bo robiła to w tajemnicy przed ojcem, żeby zrobić mu niespodziankę.  

            Podczas treningów przy pomocy Tima Elena odkrywa mroczną tajemnicę rodziny. Kim jest tak naprawdę leśny troll? Czy rodzina Eleny wykaraska się z problemów finansowych? Kto spowodował śmiertelny wypadek? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w powieści.

            Uważam że ta książka jest bardzo przyjemną lekturą nie tylko dla koniarzy. Polubić ją mogą również osoby, które cenią powieści kryminalne. Czekam na następne tomy.

Nominacja

1.Podziękować nominującemu blogerowi.
Dziękuję Aleksy :3 

http://ksiazkinaczacie.blox.pl/html

2. Pokazać logo nagrody u siebie. 

3. Ujawnić 7 faktów o sobie.

1. W te wakacje skakałam przez przeszkody

2. Mam dużo przezwisk (Mery4sery, Wyszczerz i wiele innych)

3. Marzę o kocie

4. Moje ulubione konie to Ptyś i Morusek. 

5. Uwielbiam grać na komputerze 

6. Jestem jedynaczką 

7. Wiem że zadziwię was tym faktem ale lubię czytać książki xD

 4. Nominować 15 blogów, które moim zdaniem na to zasługują.

Mamo :)

http://zaczytani.blox.pl/html

http://www.wprost.pl/blogi/maja_smialkowska/

http://schleicher.pinger.pl/ (Pozdro Marianka)

 5. Poinformować nominowanych o tymże fakcie.

"Wiatr - Wiadomość do mnie" Mariam Dubini

To książka, którą przeczytałam wracając autobusem z targów książki. Jest to bardzo ciekawa książka, co można łatwo stwierdzić patrząc na szybkość, z jaką ją czytałam.
Opowiada ona o 13-letniej miłośniczce rowerów Grecie i anielsko przystojnym Anselmo. Chłopak wygląda bardzo tajemniczo, ale Greta nie wie nawet, jak bardzo tajemniczy się okaże. "Jest takie miejsce, do którego trafiają niedoręczone listy, zawieruszone paczki, wiadomości, które rozpłynęły się w powietrzu. Istnieją oczy, które znają mowę wiatru i serca." No właśnie. Tylko gdzie jest to miejsce?
To jest dla Grety zagadką dopóki jej mała koleżanka, Lucia, nie wkradła się do domu wuja Anselma i nie zobaczyła... setek listów na ogromnych półkach. W tym czasie Greta dowie się też że Anselmo zna mowę wiatru. Co to oznacza? Musicie dowiedzieć się sami.
Jest to bardzo piękna książka. Nie wiem dlaczego, ale czułam się przy jej czytaniu taka spokojna. Jest idealną książką na wakacie ponieważ cała akcja dzieje się w Rzymie. Znajdują się tam również piękne opisy rzymskich uliczek i targów. Zapraszam do czytania!!!

Wydawnictwo Dreams, 2012

Ósmoklasiści nie płaczą

Ósmoklasiści nie płaczą to smutna holenderska powieść o niezwykłej dziewczynce o imieniu Akki i jej strasznej chorobie. Akki jest świetną piłkarką ma w swoje klasie grupę przyjaciół których zawsze się trzyma. Oczywiście ma też wrogów. Największym z nich jest Jump który uważa, że dziewczyny nie mogą i nie umieją grać w piłkę. Akki nie zgadza się z tym przez co dochodzi do bójki. Jump wyszedł z tego cało jedna Akki oberwała w nos i słabo się poczuła. Pojechała do szpitala na badania krwi gdzie dowiedziała się że jest śmiertelnie chora. Gdy Jump dowiaduje się o chorobie  Akki jest dla niej co raz milszy i ich relacje zmieniają się . Akki planuje iść do liceum z całą swoja klasą lecz przez długie zabiegi hemoterapii opuszcza wiele lekcji i egzaminów. Z każdym dniem zbliżą się mistrzostwa sportowe w których Akki i Jump grają jako napastnicy. Akki czuje się coraz lepiej i wygląda na to, że nie długo  wyzdrowieje...